Het Syrische regime heeft Daraa´ sinds 25 april met tanks belegerd, en vandaar uit heeft het hetzelfde gedaan met andere steden volgens een plan dat als doel heeft om de opstand tegen het regime uit te roeien, door de gebieden van de protesten te belegeren, regio voor regio, en door het opruimen van de leiders van de protesten door de terreur van zijn veiligheidsdiensten. Het belegerde het gebied, omringde het met tanks, sneed het water, elektriciteit en de communicatie af om het te isoleren, en bestormde het daarna en doorzocht de huizen, huis voor huis, arresteerde iedereen onder de leeftijd van 40, en ondervraagde hen op wrede en verlagende manieren. Zij hielden de leiders en de activisten, vast enlieten de anderen gaan nadat zij er zeker van waren dat zij hun wil hadden gebroken en een voorbeeld hadden gemaakt voor anderen. Dit is wat het Syrische regime in Daraa´ heeft gedaan, en beoogd dit in Banias, Hoems en elders te herhalen.
Het regime, met al zijn pilaren, beoogt om dit probleem met zijn volk op deze wijze te verhelpen. Wat de regimes irriteert is dat de mensen om hun rechten vragen, het meest basale waarover het regime gaat. Dit regime behandelt zijn mensen met een onderwerping en tirannieke wil, alsof zij tegen hen zegt: ´Ik ben uw verleden, heden en toekomst, geen waarvan u kunt ontsnappen, en iedereen die anders wenst, zal ik een hoge prijs laten betalen, en niet het minste, namelijk zijn ziel.´ Het regime gaat zo ver, dat het zelfs weigert om de lijken van degene die zij onrechtvaardig vermoord hebben aan hun families te geven, behalve na hen onder dwang een contract te laten ondertekenen dat hun broeders en zonen door buitenlandse indringers zijn vermoord, en na het overeenkomen om ten gunste van het regime te protesteren. Dit alles om de onderdrukking en de marteling van de mensen te verhogen.
Dit is wat het regime denkt, uitzet en uitvoert, welke het probleem met de mensen veroorzaakt, in stand houdt en verslechterd. Dus hoe zouden de mensen, van wie de zonen en broeders zijn bevlekt, dit regime het hoofd moeten bieden?
De mensen, één voor één, moeten zich verenigen en met moed, standvastigheid, geduld en persistentie opstaan opdat het de persistentie van het regime om hen te onderdrukken overschrijdt. Het regime zal te weten komen dat degene die niet zijn gearresteerd niet minder zijn in hun verwerping en oppositie van het regime dan degene die zijn gedood en gearresteerd. Het zal zich gaan realiseren dat het voor hen onmogelijk is om hun besluit te breken of hun woede te stillen. Tegelijkertijd is het aan de mensen om krachtig en vreedzaam de protesten aan te hangen, en hun zonen in het leger (generalen en officieren) op te roepen om te weigeren om op hun families te vuren, en hun kracht te organiseren om de macht over te nemen van de misdadige bende aan de macht is, welke ‘Israel’ beschermt en hen dwingt om hun eigen families te doden, en deze macht aan hen te geven die de mensen correct zal leiden op de basis van Islam.
Het is noodzakelijk dat deze twee kanten – de mensen met de vreedzame beweging en het leger met zijn bewapende beweging – zich samen bewegen in het confronteren van het regime, op basis van enkel Islam. De onderdrukking van het regime heeft alle inwoners van Syrië bereikt, al zijn stromingen, inclusief de stroming van het regime, de oplossing voor dit dit alles is enkel met Islam, welke de ware deen van Allah (swt) is, waarmee de Moslims verplicht zijn te regeren, als de basis te nemen om hun leven erop te vestigen, en de zaken van alle mensen mee het te besturen, rechtvaardig voor Moslim en niet-Moslim.
Als het leger en de mensen niet één zijn en zich bewegen op basis van Islam, zal er geen ware verandering plaatsvinden. Eerder zal het resultaat als in Tunesië of Egypte zijn, dat zelfs nog niet eens zijn levering van gas aan de ergste vijand van de Oemmah, ‘Israel’, heeft stop gezet. Misschien is de grootste aanwijzing van het gebrek van ware verandering in dit land dat geen van hen hun tussen in gelegen buur, de inwoners van Libië, heeft gesteund, noch als staat noch als mensen, zij hebben hen aan de genade van Gaddafi gelaten, die op Bashar lijkt in zijn misdaden tegen zijn mensen.
Dit ellendige regime, dat een afschrikwekkende toont, beoogt te overleven zelfs over de lijken van de mensen. Ze brengt haar plan week na week ten uitvoer om de massa van demonstranten na elke salaat al djomu’a aan te pakken. Als haar plan dan slaagt, gaat het ermee verder gedurende de week, en als het mislukt neemt ze haar toevlucht tot een ander plan. En de manier waarop de mensen kunnen weten of het regime het plan heeft veranderd of niet, is door slechts elke week op donderdag te wachten: als Bashar op tv verschijnt om aan te kondigen dat hij van plan is het achtste artikel van de grondwet te herroepen (die verklaard dat de Ba’ath de enige partij is die de beheerder is van het politieke, sociale en het intellectuele leven in het land), dan betekent dit dat hij gedwongen is om deze toevlucht te nemen, doordat de mensen hun hoofd niet buigen voor de onderdrukkingen die het regime op hun implementeerd. Als hij niet verschijnt betekent dit dat hij nog de gedachte heeft dat zijn plan kan slagen en dat hij zijn onderdrukking door zijn veiligheidsdiensten zal voortzetten. Dit is de staat van het ellendige regime met zijn onderdrukte mensen.
O Moslims van Syrië,
Islam is de oplossing, en de oplossing in Islam is met de totstandbrenging van de Khilafah Rashidah, die rechtvaardig de wetten van Islam op alle burgers, Moslims en niet-moslims, ten uitvoer zal brengen. Er is geen echte verandering behalve hiermee. Elke verandering qua personen, zonder een verandering van de grondwet, zal slechts een verandering van vorm zijn, met het potentieel van de terugkeer van het verleden; de onderdrukking, ontzegging en beroving van de hoogstnoodzakelijke levensbehoeften van de mensen, zelfs na een bepaalde periode. Elke verandering die niet de hand van de buitenlander voor interventie in de moslimlanden afsnijdt zal ons leven behouden tot hetgeen waarop het nu gebaseerd is, omdat het de ongelovige, Kapitalistische, Westerse buitenlanders zijn die deze onderdrukkende regimes vestigden, hen beschermden, en de bodemschatten van de mensen dankzij hen exploiteerden. Het Westen is het hoofd van de slang, en de heersers zijn de staart.
O Moslims in Syrië,
Islam roept tot u, opdat u zult antwoorden aan Allah en Zijn Boodschapper (saw) om Zijn geloof te steunen door Khilafah Rashidah te vestigen, zodat asj Sjaam het hart van de woonplaats van de gelovigen zal worden zoals de Boodschapper (saw) informeerde. Zult u niet aan de vraag van Allah en Zijn Boodschapper (saw) antwoorden wanneer zij u roepen tot dat gene dat u leven geeft? Dit is waar Hizb ut Tahrir u tot oproept, dus antwoord er oprecht en trouw op. Allah, de Verheven, zegt;
الصَّادِقِينَ مَعَ وَكُونُوا اللَّهَ اتَّقُوا ءَامَنُوا الَّذِينَ يَاأَيُّهَا
‘‘O gij die gelooft, vreest Allah en weest met de waarachtigen!’’ (VBK soera at Tawbah, ayah 19-119)
Media Bureau Hizb ut Tahrir Syrië