“Israël” als koloniaal project – en Nederland als steunpilaar

De aftocht van Nieuw Sociaal Contract (NSC) uit de regering werd in de media al snel neergezet als een principiële stap. Alsof de partij eindelijk brak met het beleid vanwege het gruwelijke lijden van de Palestijnen in Gaza. Maar dat is een misvatting. Hun vertrek is geen uiting van morele verontwaardiging, maar van politieke berekening. Het plaatst NSC niet buiten het koloniale project dat “Israël” heet, maar laat juist zien hoe diep ook zij daarin verstrikt zijn.

“Israël” is vanaf zijn ontstaan een koloniaal project, geplant in het hart van de moslimwereld. Het werd opgezet en wordt in stand gehouden om de regio te verdelen, te verzwakken en als voorpost te dienen van westerse belangen. Nederland maakt hier al decennialang deel van uit. Of het nu gaat om de VVD, BBB of NSC: allemaal erkennen en steunen zij “Israël” als staat, en daarmee het koloniale project dat al ruim een eeuwhet Palestijnse volk onderdrukt.

Het verschil tussen het huidige kabinet en NSC is slechts cosmetisch. De coalitie steunt openlijk Netanyahu’s genocidale beleid, terwijl NSC dit jarenlang stilzwijgend accepteerde. Hun probleem lag niet bij de bezetting, de etnische zuivering of de koloniale realiteit zelf, maar bij de onhoudbare wijze waarop Netanyahu zijn beleid uitvoert. Hun vertrek is dan ook niet ingegeven door solidariteit met Gaza, maar door drie berekeningen: internationale druk nu de VN openlijk van genocide spreekt, binnenlandse druk na massale protesten in Den Haag, en electorale angst om aan de verkeerde kant van de geschiedenis te eindigen.

Voor de Palestijnen verandert er niets. Het leed sleept zich al bijna twee jaar voort. Tienduizenden zijn gedood, kinderen verhongeren en hele steden zijn in puin gelegd. NSC stond erbij, keek toe en zweeg. Het moment waarop zij zich afkeerden, was niet toen het onrecht begon, maar toen het politiek onhoudbaar werd om nog langer mee te gaan.

Dit alles toont dat Nederland niet slechts een toevallige bondgenoot van “Israël” is, maar een actieve steunpilaar van het bredere westerse koloniale project. “Israël” is geen gewone staat die toevallig ontspoort; het is een project dat vanaf het begin koloniale logica belichaamde. En zolang Nederlandse partijen dat project erkennen en ondersteunen, zijn zij medeverantwoordelijk voor de voortzetting ervan.

De bevrijding van Gaza zal dan ook nooit komen door het zogenaamde mededogen van westerse leiders. Niet uit Den Haag, niet uit Brussel, niet uit Washington. Deze regeringen zijn geen neutrale scheidsrechters, maar de bouwers en bewakers van het koloniale bouwwerk dat “Israël” in de moslimwereld vertegenwoordigt.

De werkelijke bevrijding zal komen wanneer de moslims zelf dit project verwerpen en zich verenigen. Wanneer de Ummahhaar eenheid hervindt en een eigen politieke macht vestigt die niet buigt voor het Westen, maar handelt naar Islam. Pas dan zal Palestina bevrijd worden – en met haar ook de rest van de mensheid verlost worden van het juk van kapitalisme en koloniale overheersing.

Okay Pala

Directeur media bureau van Hizb ut Tahrir Nederland