Al maanden is er een structureel tekort aan opvangplekken voor asielzoekers. Welke ertoe heeft geleid dat honderden asielzoekers zich in onmenselijke situaties bevinden en noodgedwongen buiten moeten bivakkeren, zonder voldoende eten, drinken en fatsoenlijke sanitaire voorzieningen. Onlangs is er zelfs een baby van drie maanden oud overleden. Alhoewel het niet duidelijk is waar de baby aan is overleden, blijft het een feit dat de leefomstandigheden in de opvang slecht zijn. Ook is er geen vooruitzicht dat het tergend probleem binnen afzienbare tijd zal worden opgelost. Zelfs Artsen zonder Grenzen (AzG) schiet nu te hulp omdat die de omstandigheden bij het aanmeldcentrum in Ter Apel zo ernstig vindt dat het medische en psychologische zorg gaat verlenen aan asielzoekers. Dat een hulporganisatie die noodhulp levert in conflictgebieden, bij natuurrampen en uitbraken van dodelijke ziektes, nu bijspringt om de gaten te vullen is een schandvlek op het Nederlands asielbeleid. Zoals Judith Sargentini, directeur voor AzG Nederland dit kort samenvatte: “Dit is geen vluchtelingencrisis, het is een beleidscrisis.”
Er is een beleidscrisis die zich niet enkel manifesteert op lokaal niveau, maar vooral ook op landelijk niveau, aangezien die ervoor moet zorgen dat het immigratie- en asielbeleid in goede banen wordt geleid. Dit beleid is simpel; het tegengaan van de vluchtelingenstroom, minder opvang en ontmoediging om naar Nederland te komen, met uitzondering van hun Oekraïense broeders. Nederland voert daarom al jaren een consequent beleid uit om het aantal opvangplaatsen en opvanglocaties te verminderen, te bezuinigen op de opvang van vluchtelingen en het personeelsbestand uit te dunnen. Als dit wordt afgezet tegen de realiteit, dat rondom Europa en de rest van de wereld, zich talloze conflicten en crisissen afspelen die continue een vluchtelingestroom teweegbrengen, dan kan men op z’n zachts zeggen dat dit beleid gedoemd was te falen. Het is alsof je een duik in het water wil maken zonder nat te worden. Het ontkennen van deze realiteit, of het verlangen hebben naar een vluchtelingen-vrije Nederland, verandert de realiteit van de vluchtelingencrises niet.
Deze struisvogelpolitiek waar de realiteit ontkend wordt is ook terug te zien in andere aspecten van de immigratie en vluchtelingenprobleem, namelijk het aandeel van Nederland en andere westerse landen in de huidige vluchtelingencrisis. Dit wordt niet of nauwelijks ter discussie gesteld terwijl de talrijke westerse militaire coalities waar ook Nederland aan deel heeft genomen gericht waren tegen landen waar de bulk van de vluchtelingenstromen vandaan komen. Denk maar aan Afghanistan, Irak, Syrië, Somalië, Mali, Libië. In al deze landen is de gehele infrastructuur aan gort geschoten en het leven bijna onmogelijk gemaakt waardoor mensen noodgedwongen op de vlucht zijn geraakt en zijn uitgeweken naar veiligere oorden die hen en hun gezinnen meer toekomstperspectief bieden. Dit maakt Nederland en andere westerse landen simpelweg medeplichtig aan de grote vluchtelingenstroom.
Een ander belangrijke kwestie binnen de immigratie- en vluchtelingenprobleem is het stilzwijgend toekijken hoe westerse bondgenoten, zoals de VS, Frankrijk en Engeland, hun koloniale ambities nastreven en dood en verderf zaaien in bijvoorbeeld landen in Afrika. Door bijvoorbeeld aan de lopende band regeringen omver te werpen, volkeren tegen elkaar op te zetten om vervolgens hun dominantie te vestigen door corrupte leiders te installeren om hiermee hun economische en politieke belangen veilig te stellen. Dit brengt een corrupt systeem met zich mee met corrupte leiderschap dat niet ten dienste staan van hun volk maar van hun eigen belangen. Dit creëert de bodem voor corruptie, nepotisme, uitzichtloosheid en gebrek aan toekomstperspectief waardoor mensen hun heil en geluk elders op de wereld gaan zoeken.
De vluchtelingencrisis is het onvermijdelijke gevolg van het buitenlandse beleid van het kapitalistische westen en haar interventies, bemoeienis en koloniale ambities in deze landen. Het immigratie- en asielbeleid van Nederland is eveneens afgestemd op dit kapitalistische visie en koloniaal beleid. Opvangen van vluchtelingen wordt niet beschouwd vanuit het idee van menselijk waardigheid maar wordt gezien als noodzakelijk kwaad en de vluchteling als potentieel gevaarlijk. Dit is waarom het kabinet het besluit heeft genomen om de opvang van asielzoekers aan te pakken middels een landelijk crisisorganisatieteam die komt te staan onder coördinatie van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Welkom in Nederland!
Okay Pala directeur Media Bureau Hizb ut Tahrir Nederland